Selected Sounds in Platenblad

Selected Sounds in Platenblad

Selected Sounds in Platenblad

Gepost op
Door Raymond Kok

Johan Peels inspecteert de verzameling van

Naam: Raymond Kok
Woonplaats: Tilburg
Leeftijd: 47 jaar
Beroep: taxateur en inkoper
Bijzonderheden: vinylliefhebber, deejay, taxateur, in- en verkoper

“ Muziek delen en doorgeven!”

Het opbouwen van een mooie, uitgebreide platencollectie duurt vaak vele jaren en de kunst blijft om er steeds weer nieuwe aanwinsten aan toe te voegen. Dat kan door een regelmatig bezoekje aan de platenzaak, met een beurs of op internet. Toch zijn er ook andere mogelijkheden, zoals vandaag blijkt bij een bezoek aan Raymond, die zich de afgelopen jaren gespecialiseerd heeft in de taxatie en doorverkoop van muziek collecties. “Ooit ben ik begonnen met een specialistische verzekering voor mensen met een muziekverzameling. Hiertoe was het belangrijk dat de waarde vooraf vastgesteld werd en ik bezocht hiervoor verzamelaars thuis. Hierdoor kwamen mij vele duizenden singles, LP's en CD's voor ogen uit vele genres. Als verzamelaar en breed geïnteresseerde muziekliefhebber was ik telkens benieuwd naar het verhaal achter de persoon en zijn platenkast. Dat leverde veel boeiende gesprekken op, maar ook een steeds scherpere blik op collectors items uit genres als beat, psychedelica, soul, jazz en klassiek. De contacten met mede-verzamelaars zorgden ervoor dat er regelmatig iemand belde dat hij wilde stoppen. Soms vanwege de gezondheid of kleiner wonen of omdat men inmiddels op streamen was overgestapt. De vraag was steeds of ik kon helpen bij de verkoop van hun collectie. Zo werd ik van taxateur plots inkoper die wist wat te zoeken en af en toe belandden er zo mooie dingen bij mij in de kast. ”

We staan in de fraai verbouwde voorkamer en kijken naar een indrukwekkende stalen stellage van 5 vakken hoog en 6 breed. Alles is keurig op genres ingedeeld. Al snel ontwaar ik de oranje ruggen van het Impulse-label terwijl vanaf de Rega P3 draaitafel de trompet van de in 2012 overleden Ted Curson de ruimte vult. Zijn vader draaide thuis vroeger veel blues en country, maar hoewel hij deze stijlen zelf ook prima kan waarderen -nu beter nog dan toen-, neigt Raymond eerder tot het opzetten van sixties pop, jazz, funk, soul, reggae of zelfs klassiek. Meestal vanaf vinyl, maar soms ook door middel van 78 toeren platen. Hij laat een paar voorbeelden van deze bakelieten of schellak schijven uit de jaren '20 en '30 zien: “ Dit is Joe Venuti en hier heb je vroege opnames van Perry Bradford & Jazz Phools met daarin Louis Armstrong, Buster Bailey en Charlie Green enz. Opgenomen op 2 november 1925 in New York, waarschijnlijk in één enkele take en deze plaat kocht ik ooit van een jazzliefhebber uit Haarlem, die een uitstekend oog had voor muzikale geschiedenis. Kijk, hier 'Drum Boogie' van Gene Krupa en daar Leadbelly met 'Grashoppers in my Pillow' en nog in zeer mooie staat. Bovendien erg bijzonder want het is op het Duitse label Telefunken en stamt uit eind jaren dertig, toen een zekere 'snor' daar aan de macht was. Deze blues kreeg als label toen 'Entartete Musik', omdat het niet voldeed aan de eisen van het toenmalige regime. Verboden dus, maar blijkbaar heeft iemand dit toch kunnen redden. Zoiets koester ik nou en hoort beslist in mijn verzameling. Weet je, ik ben altijd op zoek naar speciale platen, het liefst met een 'verhaal'.

Goede muziek moet voor mij niet saai of voorspelbaar zijn, maar heeft iets rafeligs. Er moet wat gebeuren, iets spannends. En natuurlijk helpen fraaie labels, de plek in de geschiedenis en fantastische hoezen – zoals bijvoorbeeld Blue Note jazz of exotica albums die hebben– hierbij. Het liefst zou ik van alles het origineel hebben en houden, zoals deze 'Brilliant!' van the Diamond Five. Maar nu er een reissue is die goed klinkt mag die eerste zeldzame (en ook wel erg dure) toch wel weg; zeker als ik er ook nog een goede bekende een plezier mee kan doen. Deze prachtige platen van Alan Parker (o.a. 'The Voice of Soul' met Madeline Bell) zijn erg gezochte library platen, maar komen binnenkort opnieuw uit en dan krijgt de marktwaarde toch een klein tikkie, wat voor de liefhebber die op zoek is naar het origineel, positief is. Vaak zijn het gelimiteerde oplagen, die nieuwe releases. Echter het allermooist van recent vinyl is toch wel dat het ooit weer tweedehands wordt, grapt Raymond.

“Eigenlijk hanteer ik als uitgangspunt dat ik iedere plaat die ertoe doet, ooit beluisterd en in handen gehad moet hebben. Omdat het tempo van het aankopen van grote collecties de laatste tijd groot is, loop ik daarmee momenteel wel wat achter. Ook moet ik regelmatig dingen uit de eigen verzameling wegdoen want anders puilt het hier uit. Ben zelf overigens niet zo iemand die alles compleet hoeft te hebben. Natuurlijk hecht ik aan platen maar hoe dan ook ben ik door mijn werk non-stop omgeven van platen. Ik hecht veel waarde aan mijn rol van 'doorgever', het ervoor zorgen dat plaatjes een nieuw thuis krijgen. Het is dankbaar werk, geeft veel energie en ik kan er ook nog van leven. Bijzonder, toch!

Dus verkoop ik namens mijn bedrijf Selected Sounds platen op Discogs, eBay en Catawiki, sta ik regelmatig op beurzen in Nederland en België en nodig ik verzamelaars soms uit om bij mij langs te komen. Van veel muziekliefhebbers weet ik ondertussen wat ze leuk vinden en ik kan ze dan blij maken door bijvoorbeeld een gezochte Avant Garde box-set of Frans Kinks album voor hen apart te zetten. De platen gaan de hele wereld over: klassiek vaak naar Azië, jazz naar Japan en psychrock naar Rusland. Ik zou in de komende jaren mijn horizon willen verleggen naar landen waar goed vinyl wat moeilijker te vinden is, zoals Frankrijk of Italië. Gewoon kijken wat er nog meer mogelijk is.”

Dat ondernemen en vinyl kopen zat er al vroeg in bij Raymond want als 11-jarige had hij al samen met zijn buurjongen een drive in show. Terwijl die laatste vooral met techniek bezig was, schuimde Raymond al de tweedehands markten af op zoek naar bruikbare singletjes om te draaien.“ Dat was in de jaren 80 en ik was toen weg van de prachtige popliedjes van Stevie Wonder of 'Tinsel Town in the Rain' van the Blue Nile. Mijn eerste plaatje was 'Message to my Girl' van Split Enz (later Crowded House), voor 25 guldencent gekocht in 1985, toen ik twaalf was. Toen ik later in Tilburg ging studeren kocht ik wel eens LP's van een wat zonderlinge man. Hij heette Adje en daar maakte ik kennis met dingen waarvan ik niet eens wist dat het bestond: Group 1850; Allman Brothers Band en uit Engeland the Stray ('All in Your Mind'). Ik ben vanaf toen serieus de six- en seventies ingedoken en dit ook allemaal bij voorkeur op LP en singles blijven kopen. Die laatste staan achter in mijn kantoor. Zullen we daar maar eens gaan kijken?”

Singeltjeskantoor

Als we door de sfeervolle tuinkamer met moderne open keuken naar achteren lopen, zien we verderop de garage die dienst doet als opslagruimte. Rechts is het aparte kantoor waar hij achter zijn pc kan werken maar de plannen zijn om die 2 ruimtes ooit nog met elkaar te verbinden. Raymond opent de deur en we kijken tegen wanden vol singletjes opgeslagen in koffertjes, mappen en bakken. Daarvoor hoge stapels van de bekende “really useful boxes” met duizenden CD's. “Als ik tijd heb moet ik die eens uitzoeken maar ben liever met singles bezig. Niks leuker dan gezellig wat draaien terwijl ik hier werk. Wacht zal even een plaatje opleggen.” Als volleerd disk-jockey gooit hij er om te beginnen de flipside van 'Who are the Brain Police' op, namelijk 'Trouble Everyday'; een lastig singletje van the Mothers of Invention. We horen een fantastische fuzzgitaar op een ruige beat met de bijtende stem van Frank Zappa. Daarna vervolgt hij met een nummer uit 1965, getiteld 'I stand accused' door Tony Colton (later ook in Head, Hands & Feet) & Big Boss Band wederom met toelichting: “Het zit hem wat mij betreft in de mooie sound, niet dichtgetimmerd maar lekker open. Northern soul-achtig en later nog door the Merseybeats de Engelse hitparade ingezongen. Nu iets anders uit die tijd van Betty Harris of Charles Berry ('Neighbor, Neighbor'). Die swingt als een trein, heeft magie en is niet kapot te krijgen.

Natuurlijk bof ik dat er soms fraaie verzamelingen voorbijkomen zodat je kan selecteren wat beslist door een veel breder publiek gehoord moeten worden. Ik neem dus ook obscuur materiaal mee als ik ergens draai. Ik wil als deejay de mensen niet slechts gouwe ouwe platen voorschotelen, maar ze verrassen en kennis laten maken met veel onbekendere pareltjes uit de popgeschiedenis.” Snel verder naar the Dakotas (de vroegere begeleidingsgroep van Billy J. Kramer) met wederom een b-kantje: the Spider and the Fly. ”Let eens op die gitaren met soms wat vreemde akkoorden. Daar hadden the Beatles overigens ook patent op zoals valt te lezen in het boek 'Het Geluid van the Beatles' van Ger Tillekens waaraan Raymond recentelijk begonnen is. Zij gebruikten soms in een ogenschijnlijk eenvoudige popsong een ongebruikelijk akkoord en wisten daardoor een heel eigen geluid te creëren. Over Beatles gesproken, hier is een leuk-slechte versie van 'Penny Lane/ Strawberry Fields Forever' op de sitar door Balsara and his Singing Sitars (Odeon HO 1014). Het is kwestie van zoeken, lezen, snuffelen maar vooral: luisteren. Zoals deze Fire met 'Father's Name was Dad', een psychedelische supertrack uit 1968. Erg uniek voor die tijd, maar wie onder normale stervelingen kent nou zoiets?” Ondertussen wil hij ons even iets heel anders laten zien in de vorm van een stapel fotoboeken. Ooit gekocht van een country verzamelaar die er een sport van maakte om zich te laten vereeuwigen met bekende sterren zoals Johnny Cash, Charley Pride, Tammy Wynette en de rest van Grand Ole Opry. Verder dozen vol met fanzines, foto's met handtekeningen van Barry Hay, TOTO en Doe Maar. Of met boodschappen beschreven LP's zoals Chet Atkins (“to my good friend Eddy Christiani”) en Armand die ooit als wijsheid op zijn LP '77 kalkte: “Nu wij langer leven is het zaak onze jeugd te verlengen en niet onze ouderdom!”

Wat moet een mens toch met deze curiosa? Maar Raymond is van plan daar ooit nog eens een expositie van te maken. Of wat doe je met maar liefst 1500 lege single hoesjes (varierend van gezochte Tamla Motown tot onze eigen Ronnie Schutte met 'Ze zegge..')? Hopen dat je ooit de bijbehorende plaatjes vindt? Het is hier een ware schatkamer met vele historische zaken uit 50 jaar popgeschiedenis die nu al uitpuilt. We neuzen nog even in de speciale bakken die hij meeneemt naar feesten of gelegenheden en ontwaren: 'Ace of Spades' van Motorhead tot 'Natural Woman' van Aretha Franklin. Of Les Yper Sound met 'Psyche Rock' en het Zeeuwse Dragonfly met 'Celestial Empire' en Pandamonium ('No presents for me'). Als ik lachend een Duits singletje van Bonnie St Claire omhoog houd, volgt er meteen een verantwoorde onderbouwing:”Los van de waarde die alleen die-hard verzamelaars hieraan toekennen, vind ik haar toch echt een ondergewaardeerd artiest. We zouden in Nederland sterren in ere moeten houden!” Toch wonderlijk dat iemand die opgroeide in het CD tijdperk zijn lust en leven gevonden heeft vooral in dat oude vinyl. Met zijn opgebouwde kennis, enthousiaste uitstraling en open-minded instelling, kan hij uren lang zijn publiek boeien. Of we misschien nog even iets van Dusko Goykovich of Peter Herbolzeimer willen horen? Slavische orkestleiders waar ik nog nooit van gehoord heb en met zijn soms ondoorgrondelijke smaak, zou hij vast interessante radioprogramma's kunnen maken? Het is inderdaad een ambitie om nog eens muzieksamensteller te worden, maar hij laat het graag aan het lot over wat er nog op zijn pad komt.

Favoriete LP's

We keren terug naar de huiskamer en Raymond zet een van zijn de favoriete lp op: Spirogyra (die met Barbara Gaskin) met 'Bells, Boots and Shambles'. Prachtige psychedelische folk in de stijl van the Trees en nog wel uit zijn geboortejaar 1973. Maar het zou even goed 'the Royal Scam' van Steely Dan kunnen zijn want “die plaat klopt van begin tot eind en heb ik grijs gedraaid.” Bij sterke nummers noemt hij zowel 'Epitaph' van King Crimson ('In the Court of') als 'What a fool believes' van the Doobie Brothers. Speciale aandacht nu voor Pete Dello, de zanger van the Honeybus met de lp 'Story'. Na een wat klassiek klinkend intro met violen volgt een melodieuze gitaar en de fraaie zang van deze minder bekende artiest. “Beetje Beatlesachtig” roep ik vol bewondering en Raymond vervolgt:”Dit zit zo goed in elkaar en zo moet een zangstem klinken, lekker rond” In stilte genieten we alle twee van wat volgt maar lang stilzitten is er hier niet bij want onze gastheer is al weer onderweg naar de platenkast. Hij trekt er iets uit van Oliver Nelson met (o.a.) Bill Evans: 'the Blues and the Abstract Truth' uit 1961 en daarna vroege soul van Etta James. Vervolgens 'Piano Concerto nummer een' van Franz Liszt want ook dat zit zo goed en slim in elkaar. En wat we niet moeten vergeten is de zeldzame psyche van Eden's Children op je in te laten werken, die doet hij nooit weg. Voor de foto wil hij graag met een plaat van Heinz Kiessling ('Q1') poseren uit de nalatenschap van trompettist Ron Simmonds en bovendien een topalbum. Zijn liefde voor bigband vermengd met wat jazzfunk uit zich ook in aantal platen uit het genre Blaxpoitation, dat wil zeggen zwarte filmmuziek uit begin jaren 70. Toch kan het ook iets van nu zijn zoals the Monophonics met 'In Your Brain' (op oranje vinyl). Of een fraai 'old school' vormgegeven gelimiteerde triple vinyl set van Christina Aguilera. Zowel oog als oor worden hier verwend bij deze muzikale omnivoor en purist pur sang. Het gesprek gaat verder over de opleving van vinyl en het gezonde vinylklimaat anno 2018, met dealers die doorgaans ook prima met elkaar overweg kunnen. Op de vraag van het Platenblad welke albums uit 1988 je zou kiezen, moet hij nog even het antwoord schuldig blijven (“Volgens mij niet het beste muziekjaar...weet ik zo überhaupt wel enkele LP's?”). Dan bedenkt hij plots dat ik Jimmy Tigges misschien binnenkort zie en loopt naar de kast. “Hier heb ik een LP met een speciale versie van 'Summertime' van de Nederlandse band What Keeps Us Running, overgenomen van een bandlid. Het is een reggae versie en ik ben toch wel erg benieuwd wat Jimmy ervan vindt! Wil jij hem dat geven? Trouwens als je zin hebt kom dan a.s. zaterdag naar de Kaatsheuvel want daar ga ik draaien. Een keer per maand is daar bij café Anton de Alles Mag Vinyl Avond en iedereen mag meebrengen wat hij wil. Zou leuk zijn als jij ook komt en wat uit jouw collectie laat horen!” Tja, dat is niet alleen een sympathieke uitnodiging maar past helemaal bij Raymond en het thema wat vandaag centraal stond: muziek delen en doorgeven!

Heb je zelf een bijzondere collectie of ken je iemand die een bijzondere verzameling heeft?Bel Johan (040-2019395) of mail johanpeels@gmail.com en wie weet sta jij of staat je ‘tip’ binnenkort in de Omgevallen Platenkast.

DEEL
Pinterest
WhatsApp